Valentijnsdag

Ik zag vanmiddag een hele lieve vrouwtjes Wolfspin.
 Op een blad lekker in de zon chillen.

Als je haar van zo dichtbij bekijkt is zij elegant en mooi gekleed. Niets om bang voor te zijn.

Niet ver van haar vandaan zat een dreigende gestalte.

Helemaal niet elegant. 
Hij zat aan de onderkant van een groot blad bij de vijver bij ons in de tuin.

Misschien dat je nu wel moet griezelen. 
Vlak bij hem lag iets.

Hij pakte het op en ging op pad.

Nu komt hij wel erg dichtbij het zonnende vrouwtje. 
Ze deed net of ze niets zag.

Wat is zijn bedoeling? Komt hij haar met gif verdoven en later opeten?

Nee, hij komt haar iets aanbieden.
 Een zelf gevangen insect en helemaal mooi ingepakt.

 "Wil je mijn vriendinnetje worden? Ik heb iets lekkers meegebracht."

Ze bewoog niet en liet niets merken. 
Maar hij had geduld. 
Na een half uur raakten ze met de poten elkaar aan, alsof ze elkaar wilden leren kennen.

 Of ze elkaar leuk zijn gaan vinden kon ik niet meer volgen. 
Het duurde nog heel lang; dat elkaar betasten en dan weglopen en weer terugkeren.

Dan doen spinnen. 
Ze maken er een heel werk van om een vriendinnetje te krijgen. Sommigen dansen zelfs voor het vrouwtje en  houden dat heel lang vol op Spinnenvalentijnsdag.

Ik ben meer van spinnen gaan houden. Jullie ook?